İlmi Forum

Hazret-i Ömer halîfe iken bir çoban, iki arkadaşıyla sürüsünün önünde oturuyordu.
Âniden bir kurt geldi.
Ve saldırdı koyunlara.
O çoban bunu gördü.
"Vâh Ömer!" diye feryat etti.
Ve başladı ağlamaya!
Arkadaşları sordular:
"Ne oldu, niye ağlıyorsun?”
"Halîfe Ömer vefât etti."
"Ne? Nasıl bildin bunu?”
"Kurt, koyunlarıma saldırdı.”
"Evet, biz de gördük."
"O sağken saldırabilir miydi?"
"Katiyyen" dediler.
Çoban, bu defa;
"Değil saldırmak, bakmaya bile cesâret edemezdi. Senelerdir çobanlık yapıyorum. Böyle bir hâdiseye hiç şâhit olmadım" dedi.
Öbürleri "doğru" dediler.
Çok geçmeden Hazret-i Ömer'in vefât haberi ulaştı o köye.
Aynı gün vefât etmişti.
Hattâ aynı saatte...
● ● ●
Hazret-i Ömer vefât ettiği gün, zifirî bir karanlık kapladı dünyâyı.
Çocuklar annelerine koşarlardı.
Bir çocuk da koştu annesine:
"Anneciğiim, anneciğiim!"
"Ne var yavrum?”
"Anneciğim gökyüzü karardı.
Kıyâmet mi kopacak acabâ?”
"Hayır oğlum, kıyâmete daha var.”
"Peki, gökyüzü niye karardı?"
Kadıncağız dedi ki:
"Halîfe Ömer vefât etti evlâdım.
Belki de onun için kararmıştır."

*https://www.turkiyegazetesi.com.tr/yazarlar/abdullatif-uyan/618014.aspx